De “Tocht naar Chatham” staat op het punt van beginnen. Het is 5.55 uur en ik wordt gewekt. De eerste schepen verlaten de jachthaven van VVW de Schelde. We eten wat, drinken een bak koffie en gooien de trossen los. Om 7:30 uur liggen we in de sluis. Gisteren hebben we met de bemanning van de Bliss het hele traject nog helemaal doorgenomen. Als de wind zó draait dan wordt dát onze koers. Als dit, dan dat. Gaan we boven of onderlangs dat windpark. Waar steken we over, gaan we via de Noord of via de Zuid. Allemaal keuzes en afwegingen waarop je voorbereid moet zijn. Tijdens de wedstrijd kom je nog genoeg momenten tegen waarbij je de strategie moet aanpassen.
Wanneer we het standbeeld van Michiel de Ruyter passeren, maken we een foto van de GPS: we zijn gestart. Nu zo snel mogelijk richting Sheerness. Daar ligt namelijk de finishboei. ( Ik twijfel of ik nu iets moet opschrijven over de combinatie Ferry en Vlissingen-Sheerness.)
Met een redelijk windje en dito snelheid varen we richting de Belgische kust. De weersvoorspelling is dat rond de middag de wind zal verminderen, draaien en weer aantrekken. We willen zo ver als mogelijk gebruik maken van de eerste wind, voordat deze draait.
Als we ter hoogte van Oostende zijn bij het ankergebied voor zeeschepen houdt de wind er mee op. In de reglementen staat dat de tijd dat je de motor gebruikt dubbel telt in de gevaren tijd. Maar omdat we met motor meer den twee keer zo snel kunnen als op de wind, slingeren we “het oliezeil” aan.
De wind blijft langer weg dan voorspeld, en gehoopt. We passeren het verkeersscheidingsstelsel. Daarna trekt de wind een beetje aan. We verwachtten om drie uur ’s nachts te finishen, en daarna moeten we nog een ons onbekende kreek insturen. Daarbij willen we iedereen paraat hebben. Daarom beginnen we ’s middags al met om de beurt een paar uur te slapen.
De zon zakt om 22.11 achter de horizon, we gaan de nacht in. Maar de lucht zal nog vrij lang licht blijven. En een felle maan zorgt er voor dat het ook niet heel donker wordt. We passeren Shivering Sands om 1.36 uur. Shivering Sands is een bizar relict uit de tweede wereldoorlog. Het is gebouwd als luchtafweerfort. Naderhand hebben radiopiraten en kunstenaars bezit genomen van de locatie. Ook schijnt het als inspiratie te hebben gediend voor de AT-AT voertuigen uit de Star Wars films. In de videoclip van 'A Sort of Homecoming' van U2 is te zien hoe de band (op de OLAU-line) langs dit object vaart (3.38-3.42 minuten) nadat ze uit Vlissingen zijn vertrokken (3.27-3.34 minuten).
Om 1.59 uur Engelse tijd zijn we bij boei 10 in de monding van de Medway. De finish is gehaald. Of het snel genoeg is om te winnen, weten we nog niet. We hebben er echter alle vertrouwen in. Maar met 93 andere deelnemers weet je het natuurlijk nooit. De finishboei ligt vlak naast het wrak van de Montgomery. Dit schip is in augustus 1944 gezonken vol munitie voor de geallieerde troepen. Tot op heden ligt er nog 1500 ton explosieven in het wrak. Reden genoeg om de exclusion-zone rond het schip te respecteren. We komen hier tenslotte om de vernietiging van de Britse vloot te herdenken, niet om ons eigen schip op te blazen.
We varen de Stangate Creek in. Hier verzamelen alle deelnemers zich om op woensdag middag gezamenlijk naar Chatham te varen. In de kreek gaan we voor anker. Om 4:00 uur liggen we weer vast. We drinken een biertje en gaan slapen. Morgen is er weer een drukke dag.
Vanaf de Bliss,
Groeten Ferry
Alle tijden zijn “Nederlandse tijden” tenzij anders vermeld.
